- ağzınacan
- нареч. до отказа, битком, до краёв. Klub ağzınacan doludur клуб набит до отказа, ev ağzınacan doludur дом битком набит
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
ağzınacan
Смотреть что такое "ağzınacan" в других словарях:
potaxırç — (Salyan) ağzınacan, ağızbaağız (doldurmaq). – Siyəzini bığdeynan potaxırç doldırdım Potaxırç olmağ – sıxışdırılmaq (darısqal yerdə). – Maşında potaxırç olıb qalmışdım … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ləbbələb — f. ağızbaağız, dopdolu, ağzınacan dolu … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
can — is. <fars.> 1. Dini etiqada görə, ölümlə vücuddan ayrılan qeyri maddi varlıq; ruh. Hələ canı var. – Çıxmayan cana ümid var. (Məsəl). Südlə gələn canla çıxar. (Ata. sözü). Səni canan sanıram, çıx bədənimdən, ey can! F.. Kərəm deyər: Haqq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çöl — is. 1. Qumluq, susuz düzənlik; səhra, bozqır, biyaban. Ağcaqum çölü. Ərəbistan çölləri. – Nə mən Məcnun kimi çöllərdəyəm, bil; Nə sən Leyli kimi hicran xəstəsi. S. V.. // Meşəsiz düzənlik, sahə. Malqara çöldə otlayır. Çöldə canavarlar ulayır. –… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dolu — 1. sif. 1. İçərisi boş olmayan, ağzına qədər bir şeylə doldurulmuş, ya dolmuş. Dolu şüşə. Dolu qab. Dolu hovuz. – Günlərimiz keçəydi qızğın fərəhlər kimi; Dolu qədəhlər kimi. M. Müş.. Abbas kişi dolu bir heybə hazırlayıb yəhərin qaşına saldı. M.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
doluca — sif. Ağzınacan dolu, ləbələb dolu, lap dolu … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dopdolu — sif. Tamam dolu, ağzınacan dolu. Dopdolu qab. – İnci təki dişlər dəhənində nəyə bənzər; Bir qönçeyi xəndanə, içi dopdolu jalə. K.. Sısqa, çalışqan Camal; Arxada bir zor çuval; Şeylər ilə dopdolu; Çox da uzaqdı yolu. Ə. N.. Tamaşa salonu ağzına… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dəc — is. məh. 1. Bir yerə yığılmış arpa, buğda və s. yə əl toxunmasın deyə, onu nişanlamaq üçün taxtadan və s. dən qayrılan iri möhür (nişan). Xırmana qayıtdıqda hamını heyrət aldı. Doğrudan da, ehram buğdanın dəci pozulmuşdu. M. İ.. Dəc eləmək –… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qalmaq — f. 1. Olduğu yerdə və halda durmaq, yerini dəyişməmək, yerindən getməmək. Hamı getdi, o qaldı. Qışda kənddə qalmaq. – Evdə ancaq Sona ilə Bahadır qaldı. N. N.. Bu axşam student evdə qalaraq, atasına məktub yazmaqla məşğul idi. Ç.. // Yuxarı sinfə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
topdağıtmaz — sif. 1. Gücçatmaz, məğlubedilməz, yenilməz, alınmaz. El gücü, el köməyi; Topdağıtmaz qaladır. M. R.. 2. məc. Çox zəngin, çox varlı, avadanlıqla, qiymətli şeylərlə dolu. <Rüstəm bəy:> Mən haman Rüstəməm ki, topdağıtmaz Cümşüd bəyin evini… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təpələmə — 1. sif. və zərf Qabı, səbəti və s. ni kənarlarından artıq doldurma; dopdolu, ağzınacan dolu, ləbələb. <Yusif> kolun altın da gizlənmiş tənəyin üzümündən dərib, səbəti təpələmə doldururdu. B. Bayramov. 2. «Təpələmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
